Tijdlijngesprekken als onderzoeksmethode

animatie_ontwerpvraag

Een tijdlijn als gespreksobject

Om verhalen, bronnen en beelden te verzamelen rondom de beïnvloeding van onze beeldvorming door mediabeelden, heb ik tijdlijn ontworpen die ik wil inzetten als gespreksobject tijdens gesprekken met participanten en experts. 

Eerste prototype van de tijdlijn

In deze blogpost laat ik zien hoe deze tijdlijn is uitgewerkt tot een interactief gespreksobject en verken ik op welke manieren de gesprekken het best kunnen worden vastgelegd. In de bovenste lijn kunnen relevante bronnen worden toegevoegd en in de onderste lijn gebeurtenissen of berichten vanuit de media. De beelden en bronnen liggen als losse kaartjes bovenop en kunnen verschoven of weggehaald worden. Onderzoeksvragen die ik onderzoek met deze experimenten zijn:


  • In hoeverre kan ik met de tijdlijn verhalen verzamelen over de beïnvloeding van mediabeelden op onze onderlinge beeldvorming van elkaar?
  • Hoe kan ik tijdens de gesprekken samen met de participant(en) en/of expert(s) ter plekke op zoek gaan naar de beelden waarmee de tijdlijn wordt aangevuld?  
  • Hoe kan ik de gesprekken en verhalen het best vastleggen, zodat deze deelbaar zijn?
Experiment 1

Om te onderzoeken hoe de tijdlijn werkt tijdens een gesprek, probeerde ik deze eerst uit met Maike en Sascha als proefpersonen. 

MaikeSascha

Reflectie

• Het was zoeken naar wat een goede manier is om afbeeldingen te zoeken tijdens het voeren van het gesprek. Wat het beste werkte is dat de deelnemers op post-its schrijven wat ze willen toevoegen aan de tijdlijn en deze op de juiste plek plakken. Daar kunnen we dan meteen over doorpraten en zoeken we op de laptop een foto bij, die ik opsla en later uit kan printen om toe te voegen aan de tijdlijn. 


• Er wordt een algemene vraag over beeldvorming en de invloed van de media gesteld, maar er wordt vanuit persoonlijke ervaringen verteld en gehandeld. De deelnemers creëren daarmee een overzicht van hun leven in de tijdlijn, waarbij zij aangeven dat dat ze daarbij een verbinding voelen met de mapping. Het is interessant om te zien hoe iedereen daarmee een ‘persoonlijke tijdlijn’ samenstelt. Ik hoop hiermee inzichtelijk te maken hoe iedereen met zijn/haar ‘persoonlijke bril’ naar de wereld kijkt.  

Toegevoegde afbeeldingen aan de tijdlijn door Sascha

• Sascha ging in op politieke gebeurtenissen door de jaren heen, zoals nieuwe presidenten en de val van de Berlijnse muur. Vervolgens werden er linken gelegd tussen deze periodes en hoe de kleding in series zoals StarWars daarin mee veranderden. Daarnaast werd zijn ervaring met de opkomst van Web. 1.0 besproken en hoe dat zorgde voor een gevoel van globale interactie en vrijheid.

Toegevoegde afbeeldingen aan de tijdlijn door Maike

• Maike ging in op haar ervaring van haar verhuizing van Suriname naar Nederland, waarbij ze zich genoodzaakt voelde om haar beeldvorming aan te passen, zodat deze in de ‘Nederlandse denkwijze’ zou passen. Ze deelde haar ervaringen met hoe ze zich Surinaams en Nederlands tegelijk voelt, maar dat mensen dat niet meteen zien of begrijpen, omdat ze een lichte huidskleur heeft. Daarnaast haar ervaringen met hoe mensen in haar omgeving zich uitspreken over mensen met een donkere huidskleur en waar ze denkt dat dit soort denkbeelden vandaan komen.


• Doordat Sascha en Maike samen met de tijdlijn bezig waren, leerde ze ook weer van de interpretatie van elkaar over beeldvorming en hoe dit een rol speelt of heeft gespeeld in hun persoonlijke leven. Maike gaf bijvoorbeeld aan dat ze het confronterend vond om beelden of momenten te kiezen voor de tijdlijn, omdat ze hier ook haar ‘standpunt’ mee inzichtelijk maakt. Die interactie was dus belangrijk en de gesprekken die werden gevoerd tussen Sascha en Maike waren heel waardevol. Dit is tijdens dit experiment niet vast gelegd in film of geluid. Bij een een volgend experiment wil verkennen hoe ik dit het beste kan doen. 

Experiment 2

Vanuit bovenstaande bevindingen heb ik een nieuwe iteratie gedaan, waarbij ik allereerst verschillende standpunten heb uitgeprobeerd om de iteratie vast te leggen. 

Klik op de video voor bewegend beeld

Reflectie

• Van bovenaf filmen geeft een overzichtelijk beeld van de tijdlijn. Het nadeel daarvan is dat ik dit niet zelf kan doen of een installatie nodig heb om van bovenaf te filmen. Dit kan onhandig zijn bij het uitvoeren van de iteratie op verschillende locaties. 


• Vanaf de zijkant filmen werkt beter, omdat ik daarbij gebruik kan maken van een statief. Het nadeel is wel dat dit geen overzichtelijk beeld geeft van wat er gebeurd op de tijdlijn. 


• Voor het beeld is het minder effectief dat er tijdens de iteratie wordt gewerkt met het toevoegen van post-its, die later pas worden omgezet naar de geprinte versie van de gezamenlijk uitgekozen beelden. 

Experiment 3

Vanuit de bevindingen van experiment 1&2 heb ik een nieuwe iteratie gedaan, waarbij ik de de verhalen heb gedocumenteerd met behulp van film en audio. Daarnaast is het gezamenlijk beelden zoeken op de laptop  vastgelegd met behulp van het filmen van schermactiviteit. Na de iteratie heb ik geprobeerd om een filmpje te maken van een digitale versie van de tijdlijn waarin de beelden één voor één worden toegevoegd.

animatie_gesprek

Reflectie

• Mensen kunnen het confronterend vinden als er recht van voren wordt gefilmd, wat het gesprek kan beïnvloeden. Wanneer er van de zijkant wordt gefilmd is de camera minder bewust aanwezig en kunnen er soms shots vanuit het gesprek worden gebruikt in de montage.


• Het filmpje van de tijdlijn geeft een overzichtelijk beeld van de beelden die worden toegevoegd tijdens het gesprek. Het audio en/of film-materiaal is wel nodig om het verhaal daarbij te begrijpen. 


• De schermopname van het uitkiezen van de beelden is interessant, omdat er bij Google Image Search specifiek voor een afbeelding wordt gekozen door de participant. Hierdoor wordt het gesprek visueel, een beeldgesprek.

Bevindingen & Conclusies

In hoeverre kan ik met de tijdlijn verhalen verzamelen over de beïnvloeding van mediabeelden op onze onderlinge beeldvorming van elkaar?

• Doordat participanten zich richten op het toevoegen van gebeurtenissen en beelden op de tijdlijn worden er verhalen verteld om die keuzes toe te lichten. Hierdoor komen er persoonlijke verhalen op tafel te liggen over ervaringen die participanten hebben gehad en komt er ter sprake welke informatie en beelden zijn bijgebleven vanuit de media: een persoonlijke reis door de tijd. 


• Doordat de beelden op de tijdlijn worden gelegd, worden er linken gelegd tussen gebeurtenissen en beelden aan elkaar gekoppeld: er ontstaat een beeldverhaal. 


• Een belangrijke bevinding is dat wanneer er een gesprek wordt gevoerd met meerdere mensen rondom de tijdlijn, er zowel verhalen worden verzamelend als gedeeld. Hierdoor ontstaan er interessante gesprekken waarbij de participanten tijdens de iteratie inzicht krijgen in de manier van kijken van de ander en voortborduren op elkaars verhaal. 




Hoe kan ik tijdens de gesprekken samen met de participant(en) en/of expert(s) ter plekke op zoek gaan naar de beelden waarmee de tijdlijn wordt aangevuld? 

• Om de iteratie vlot te laten verlopen is het werkbaar om tijdens het gesprek met (tijdelijke) post-its te werken om aan te geven waar een gebeurtenis geplaatst moet worden op de tijdlijn volgens de participanten. Hierdoor wordt de tijdlijn interactief en wordt er nagedacht en gereflecteerd over de invloed van media door de jaren heen.  


• Tijdens de iteratie werkt het goed om samen met de participanten en/of experts via Google-Images op de laptop op zoek te gaan naar het beeldmateriaal wat past bij het verhaal waar we het op dat moment over hebben. Hierdoor reflecteert de participant ook op hetgeen hij/zijn heeft verteld en welk beeld dat volgens hem/haar vertegenwoordigd. 


• De gesprekken tijdens het uitkiezen van de beelden zijn interessant om vast te leggen, omdat de participanten een bewuste keuze maken voor een beeld dat past bij zijn/haar verhaal. Mijn rol was daarbij alleen faciliterend en samenvattend: ik bediende de laptop en de participanten kiezen het beeld.




Hoe kan ik de gesprekken en verhalen het best vastleggen, zodat deze deelbaar zijn?

• Tijdens het eerste experiment ontstonden er interessante gesprekken tussen de participanten waarbij er vragen aan elkaar werden gesteld over de keuzes die ze maakten bij het toevoegen van een beeld of gebeurtenis aan de tijdlijn. Het is lastig om die gesprekken bij te houden via notities, omdat ik zelf ook achter de laptop bezig ben om tijdens het gesprek naar het juiste beeld te zoeken met de participanten. Het gesprek met audio opnemen is daarom een belangrijk aandachtspunt. 


• Een andere belangrijke bevinding is dat mensen het niet altijd prettig vinden om gefilmd te worden. Wat daarom zou kunnen werken is om alleen de audio tijdens het gesprek te gebruiken (en/of wat losse shots), zodat de personen visueel anoniem blijven.


• Het filmen van het beeldscherm is een goede methode om het proces van het kiezen van de beelden vast te leggen. Hierdoor zijn er geen personen te zien, maar word je als kijker wel meegenomen in de zoektocht (met ondersteuning van de audio).

Montage

In het volgende filmpje heb ik geëxperimenteerd met de mogelijkheden om het het gesprek te monteren in een video.

Vervolgstappen

Vervolgstap is om deze iteratie met meer participanten en experts uit te voeren, om zowel verhalen te verzamelen als te delen. Vanuit de data die daaruit volgt kunnen nieuwe analyses gemaakt worden:


  • welke verhalen komen er op tafel?
  • hoe verloopt de interactie tussen de participanten tijdens het gesprek?
  • zorgt het gesprek voor meer begrip voor 'de ander'? 
  • zorgt het gesprek voor een reflectie op je eigen beeldvorming?
  • welke bronnen of input is relevant voor mijn onderzoek?
  • welke paradigma-verschuivingen worden zichtbaar op de tijdlijn?

Om op bovenstaande vragen te reflecteren kan het handig zijn om participanten een klein reflectie-kaartje in te laten vullen met hun ervaringen.